Erişkin tibia diafiz kırıklarının cerrahi tedavisinde kilitli intramedüller çivi uygulaması
Abstract
Amaç: Erişkin tibia cisim kırıklarında uygulanan oymalı kilitli intramedüller çivi kullanımının yerini ve etkisini değerlendirmek. Hastalar ve Yöntem: Tibia diafiz kırığı nedeniyle oymalı kilitli intramedüller çivi uygulaması yapılan toplam 48 erişkin hasta çalışmaya dâhil edildi. Hastaların 27'si (%56,25) erkek, 21’i (%43,75) kadındı. Hastalarımızın yaş ortalaması 42,6(18- 59) olarak tespit edildi. 29 kırık vakası sağ bacakta iken 19’u sol bacakta idi. Kırık sınıflamasında AO sınıflaması kullanılmış olup iki vaka dışında tüm vakalara fibula kırığı eşlik etmekteydi. Hastaların yaralanma mekanizması, başvuru zamanı, ameliyat tarihi, kaynama zamanı olarak röntgenogramda 3 kortekste köprüleşme görülmesi, işe geri dönüş zamanı, dizilim bozukluğu ve eklem hareket açıklığına bakıldı. Bulgular: Hastalarda ortalama kaynama zamanı 14,2±2,5 hafta, ortalama işe dönüş zamanı ise 18,4±3,6 hafta olarak bulundu. Açık kırık olan 10 hastadan bir tanesinde yüzeyel enfeksiyon, iki tanesinde psödoartroz, bir tanesinde ise kaynama gecikmesi olmuştur. Dört hastada ise distal kilitleme vidasında kırılma meydana geldi. Yüzeyel enfeksiyon gelişen hastada kaynama 22 ay gecikme şeklinde oldu; dinamizasyon sağlanarak ve parenteral antibiyotik tedavisi verilerek tedavi edildi. Sonuç: Erişkin tibia cisim kırıklarında uygulanan intramedüller çivileme tedavisinin yüksek başarı oranı ve komplikasyon oranının düşüklüğü nedeniyle uygun bir cerrahi tedavi metodu olduğu ve halen altın standart tedavi olarak kabul edilmesi sonucuna varılmıştır. Aim: To evaluate the effect of the treatment of locked intramedullary nails in adult patients with tibia diaphysis fractures. Patients and Methods: Forty-eight adults that were treated with reamed locked intramedullary nails for tibia shaft fractures were evaluated. 27 of the patients were male (56,25%) and 21 were women (43,75%). Mean age was 42,6(18-59). 29 of the fracture were right leg and 19 were left. There wasn’t any patient that had bilateral tibia shaft fracture. AO fracture classification system was used and every patient except 2 had concurrent fibula fracture. Patients’ injury mechanism, date of referral, date of operation, time of bne union (seeing 3 cortices bridging at X-ray), time to return to work, malalignment and joint range of motion were evaluated. Results: We found that mean union time was 14,2 weeks and mean time to return to work was 18,4 weeks. Out of 10 open fracture patients; 1 had superficial infection, 2 had pseudarthrosis, 1 had delayed union. Distal locking screw breaking occurred at 4 patients. Bone union time was delayed for 22 months at patient that had superficial infection. Patient was treated by providing dynamizition and giving antibiotics. Conclusions: We came to the conclusion that reamed locked intramedullary nails have high success rates, low complication rates, better functional results and provides rapid return to work; therefore, being a suitable surgical method it is still accepted as gold standard treatment.
Source
Acta Medica AlanyaVolume
2Issue
1URI
https://doi.org/10.30565/medalanya.372916https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpJek1USXlNZz09
https://hdl.handle.net/20.500.12868/945