Ponseti yöntemiyle tedavi edilen konjenital pes ekinovaruslu hastaların orta dönem sonuçları
Özet
Amaç: Konjenital Pes Ekinovarus (KPEV) deformiteli hastalarda Ponseti tekniğiyle manipulasyon ve alçı tedavi yönteminin orta dönem klinik sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Hastalar ve Yöntemler: Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde 2005 - 2009 yılları arasında Ponseti tekniğiyle manipulasyon ve alçı yöntemiyle tedavi edilen 35 hastanın, 22’si erkek 13’ü kızdı. KPEV’li 56 ayağın 21’i bilateral, 14’ü tek taraflıydı. Klinik sonuçlar Pirani skorlama sistemine göre değerlendirildi. Tüm hastaların tedavisine hastanemize başvurduğu andan itibaren başlandı. Hastaların yaşı 2 günle 2 ay arasındaydı. Hasta başına ortalama 7 (5-11) adet alçı yapıldı. Tüm hastaların aşilotomileri ameliyathane koşullarında yapıldı. Aşilotomi ve 3 hafta alçı uygulamasını takiben tüm hastalar Dennis Brown ateliyle ortalama 28 (20-36) ay takip edildi. Bulgular: Ön ve arka ayak skorlarında tedavi sonrası düzelme anlamlı derecedeydi (p<0.001). Tedaviye başlama yaşının tedaviye etkisi olmadığı görüldü (p>0.05). Abduksiyon breysi tedavisinin takibi sırasında iki hastanın aşilotomisinin, özellikle ekin deformitesinin nüks etmesi sebebiyle, tekrarlanması gerekti. Sekiz hastaya seri alçılama tedavisinden sonra ayak bileği dorsifleksiyonunun 15 dereceden fazla olması nedeniyle aşilotomi yapılmadı. Sonuç: KPEV’li hastalarda Ponseti yöntemi, tekniğine uygun yapıldığında ve hastaların takipleri düzenli gerçekleştirildiğinde başarılı bir tedavi yöntemi olarak uygulanabilir. Aim: We aimed to evaluate the mid-term clinical results of manipulation and casting treatment method with Ponseti technique in patients with Congenital Talipes Equinovarus (CTEV) deformity. Patients and Methods:Thirty-five patients were treated by Ponseti technique of manipulation and casting treatment method in the Department of Orthopedics and Traumatology of Kartal Training and Research Hospital between 2005-2009 and 22 of them were males and 13 of them were females. Twenty-one of 56 feet with CTEV were 21 bilateral and 14 of them were unilateral. Clinical results were assessed according to the Pirani clubfoot severity scoring system. Treatments of all patients were initiated beginning from the moment of their application. Ages of the patients ranged between 2 days and 2 months. The total number of casts applied per patient was average 7 ± (5-11). Achillotomies of all patients were performed under conditions of the operating room. The patients were followed up for 28 ± (20-36) months after application of achillotomy and foot cast for 3 weeks and followed by Dennis Brown splint. Results: Improvement in forefoot and hindfoot scores after treatment was significant (p<0.001). Age at onset of treatment was observed to have no therapeutic effect (p>0.05). During follow-ups of treatment with abduction brace, achillotomies of two patients were required to be repeated particularly due to recurrence of equinus deformity. Achillotomy was not performed in eight patients since ankle dorsiflexion was greater than 15 degrees after serial cast treatment. Conclusion:In patients with CTEV, when Ponseti method is performed in accordance with its technique and when the patients are followed up regularly, it can be used as a successful treatment method.
Kaynak
Acta Medica AlanyaCilt
2Sayı
3Bağlantı
https://doi.org/10.30565/ medalanya.422996https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpjeE5UVTBOQT09
https://hdl.handle.net/20.500.12868/939