Coronavirüsün (COVİD-19) Üçüncü Yaş Turizmi Üzerindeki Etkileri; Alanya Örneği
Abstract
Üçüncü yaş turizmi veya diğer adıyla yaşlı turizmi, aktif olarak çalışma hayatını
tamamlayan ve belli bir yaşın üzerindeki bireylerin tatil amacıyla farklı destinasyonlara
gerçekleştirmiş olduğu seyahatler olarak tanımlanır. Kış aylarında Avrupa ülkelerinin
soğuk olması, yaşlı bakım maliyetlerinin yüksek olması gibi durumlar göz önüne
alındığında, Türkiye’yi üçüncü yaş turizminde avantajlı ülke konumuna getirmektedir.
Ancak 2019 yılında ortaya çıkan COVİD-19 pandemisi en çok ileri yaştaki bireyleri
etkilemiş hem ulusal hem de uluslararası birçok destinasyonun boş kalmasına neden
olmuştur. Literatürde koronavirüsün (COVİD-19) üçüncü yaş turizmi üzerindeki etkileri
ile ilgili çalışmalar sınırlıdır. Bu gerekçe ile planlaması yapılan bu araştırmanın amacı,
koronavirüsün (COVİD-19) üçüncü yaş turizmi üzerindeki etkilerinin saptanmasıdır. Bu
bağlamda, üçüncü yaş turizmi kapsamında Türkiye’yi tercih eden turistlerin COVİD-19
korkusu, seyahat memnuniyetleri ve motivasyonlarının ilişkisi belirlenmeye çalışılmıştır.
Araştırma kesitsel tiptedir. Araştırmanın evrenini Alanya’yı ziyaret eden mental
yeterlilikte olan ve çalışmaya katılmayı kabul eden Türkçe, İngilizce, Rusça ya da
Almanca anlayabilen ve konuşabilen 65 yaş üstü 428 turist oluşturmaktadır. Araştırmanın
minimum örnek büyüklüğü prevalans %50 olarak ve yanılma payı %5 olarak alınmış ve
0.05 yanılgı düzeyinde, 1.000.000 evrene denk gelen 384 olarak belirlenmiştir.
Çalışmanın verileri 4 form ile toplandı: “kişisel bilgi formu”, “COVİD-19 korkusu
ölçeği”, “seyahat motivasyonu ölçeği” ve “seyahat memnuniyeti ölçeği”. Veriler,
01.12.2022-30.02.2023 tarihleri arasında İngilizce, Rusça, Almanca ve Türkçe olarak
hazırlanan anketlerin yüzyüze uygulanması yoluyla toplanmış ve verilerin
değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ile Student's t-testi, ANOVA testi,
korelasyon ve çoklu regresyon istatistiksel analiz yöntemleri kullanılmıştır. Çalışmaya
katılanların %54,7’sı kadın, %56,5’i bekar ve %45,8’i 65-69 yaş aralığındadır (yaş dağılımı 70,64 ± 4,47; min-max 65-89). Katılımcıların %22,2’si Rusya’dan gelmiştir.
Katılımcıların COVİD-19 korkusu ölçeği dağılımı 15,359±6,611 (min-max 7-35),
seyahat motivasyonu (çekici faktörler) dağılımı 3,960±0,579 (min-max 1-5), seyahat
motivasyonu (itici faktörler) dağılımı 3,805±0,609 (min-max 1-5) ve seyahat
memnuniyeti dağılımı 4,236±0,668 (min-max 1-5)’dir. Çalışmada, seyahat memnuniyeti
yaş ve çocuk durumu; seyahat motivasyonu cinsiyet, medeni durum, sosyal sınıf çocuk
durumu ve kronik hastalığı olma; COVİD-19 korkusu medeni durum, eğitim durumu, aile
durumu, sosyal sınıf, gelir durumu ve alkol kullanma durumu arasında istatistiksel olarak
anlamlı farklılık olduğu belirlendi (p<0.05). Ayrıca çalışmada, seyahat motivasyonu ile
seyahat memnuniyeti ile arsında pozitif bir korelasyon belirlenmiş olup, COVİD-19
korkusu ile seyahat motivasyonu ve seyahat memnuniyeti arasında istatistiksel olarak
anlamlı bir ilişki bulunmadığı belirlenmiştir.
Sonuç olarak, üçüncü yaş turizminde seyahat memnuniyeti ve seyahat
motivasyonun, COVİD-19 korkusundan etkilenmediği ancak seyahat memnuniyeti ve
seyahat motivasyonun ilişkili olduğu belirlenmiştir. Ayrıca bazı sosyo-ekonomik
faktörlerin seyahat motivasyonu ve seyahat memnuniyetinde belirleyici olduğu
araştırmanın önemli bir sonucudur.
Sonuç olarak, çalışmada üçüncü yaş turizminde seyahat memnuniyeti ve seyahat
motivasyonunun COVİD-19 korkusundan etkilenmediği tespit edilmiştir. Ancak seyahat
memnuniyeti ile seyahat motivasyonu arasında bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Ayrıca,
belirli sosyo-ekonomik faktörlerin hem seyahat motivasyonu hem de seyahat
memnuniyeti üzerinde belirleyici bir rol oynaması çalışmanın önemli bir bulgusudur. Third-age tourism, also known as elderly tourism, is defined as travelling to
different destinations for holiday purposes by individuals over a certain age who have
completed their active working life. When considering factors such as the cold weather
in European countries during winter months and the high costs of elderly care, these
conditions position Türkiye as an advantageous destination for third-age tourism.
However, the COVİD-19 pandemic that emerged in 2019 affected the most elderly
individuals and caused many national and international destinations to remain empty.
Studies on the effects of coronavirus (COVİD-19) on third-age tourism are limited in the
literature. For this reason, the aim of the research we planned is to determine the effects
of coronavirus (COVİD-19) on third-age tourism. In this sense, the relationship between
the fear of COVİD-19, travel satisfaction and the motivation of tourists who prefer our
country within the scope of third-age tourism was tried to be determined.
The study is cross-sectional type. The population of the study consists of 428
tourists over the age of 65 who are mentally competent, can understand and speak
Turkish, English, Russian, or German, and have consented to participate in the study. The
minimum sample size of the study was determined as 384, which corresponds to a
population of 1.000.000, with a prevalence of 50%, a margin of error of 5% and a level
of error of 0.05. The study comprises individuals aged 65 years and over who can
understand and speak Turkish, English, German and Russian. The data of the study were
collected in 4 forms: “personal information form”, “COVİD-19 fear scale”, “travel
motivation scale”, and “travel satisfaction scale”. The data were collected through faceto-face administration of questionnaires, available in English, Russian, German, and
Turkish between 01.12.2022 and 30.02.2023, and descriptive statistics and Student’s t-test, ANOVA test, correlation and multiple regression statistical analysis methods were
used to evaluate the data. Of the participants, 54.7% were female, 56.5% were single and
45.8% were between the ages of 65-69 (70.64 ± 4.47; min-max 65-89). 22.2% of the
participants came from Russia. The distribution of participants' fear of COVID-19 scale
(min-max 7-35) is 15,359±6,611, travel motivation (pull factors) distribution (min-max
1-5) is 3,960±0,579, travel motivation (push factors) distribution (min-max 1-5) is
3,805±0,609 and travel satisfaction distribution (min-max 1-5) is 4,236±0,668. In the
study, it was determined that there is a statistically significant difference between travel
satisfaction and factors such as age and child status; travel motivation and factors
including gender, marital status, social class, child status, and having a chronic disease;
and fear of COVİD-19 in relation to marital status, educational status, family status, social
class, income status, and alcohol consumption status (p<0.05). In addition, the study
determined a positive correlation between travel motivation and travel satisfaction, and
there was no statistically significant relationship between fear of COVİD-19 and travel
motivation and travel satisfaction.
In conclusion, the study found that travel satisfaction and travel motivation in
third-age tourism are not affected by the fear of COVİD-19. However, it was determined
that there is a relationship between travel satisfaction and travel motivation. In addition,
it is an essential finding of the study that certain socio-economic factors play a
determining role in both travel motivation and travel satisfaction.
Collections
- Tez Koleksiyonu [242]