Nazofaringeal kanserlerde prognostik faktörlerin değerlendirilmesi
Abstract
Amaç: Kliniğimizde teşhisve tedavi edilen nazofaringeal kanserli (NPC) hastaların hayatta kalmasınıetkileyen prognostik faktörleri incelemektir.Yöntemler: Kliniğimizde2009-2013 yılları arasında teşhis ve tedavi edilen nazofaringeal kanserlihastalar geriye dönük olarak incelendi.Bulgular: Çalışmamızda 33hasta erkek (% 73.3), 12 hasta kadın (% 26.6), erkek / kadın oranı 2.75 idi.Ortalama yaş 50,8; En genç hasta 14 ve en yaşlısı 84 yaşında idi. En sıkgörülen neden servikal lenf nodu metastazı (% 66,7) idi. Hastalarımızın%66,6'sında ileri evre tümör vardı (Evre 3-4). Düşük T evresi hastalarında dahauzun sağkalım süresi saptanırken, N-evresi ile sağkalım arasında ilişkisaptanmadı. Histopatolojik tiplerle 2 yıllık sağkalım arasında istatistikselolarak bir ilişki saptanmadı. Genç yaş grubu ve erkek hastalarda daha uzunsağkalım süresi gözlemlendi fakat bu istatistiksel olarak anlamlı değildi.Sonuç: Genç yaş iyiprognostik faktörlerdir, ancak tanıdaki ilerlemiş T ve N evreleri kötüprognostik faktörlerdir. Bu nedenle erken teşhis, tedavi ve sağkalım açısındanönemlidir. Aim: We aimed to examineprognostic factors that affect the survival of patients with nasopharyngealcancer (NPC) who were diagnosed and treated in our clinic. Methods: Patients withnasopharyngeal cancer, who were diagnosed and treated in our clinic between 2009-2013,were examined retrospectively. Results: In our study, 33patients were male (%73.3), 12 patients were female (%26.6), and male/female ratio was 2.75. Mean age was50,8; the youngest patient was 14 and the oldest one was 84 years old. The most common presenting cause was cervicallymph node metastasis (%66,7). %66,6 of our patients had advanced stage tumor(Stage 3-4). Longer survival was detected in low T-stage patients, whereas norelation was determined between N-stage and survival. No statistical relationwas determined between histopathological types and 2-year survival. Longersurvival was observed in young age group and male patients; however, this wasnot statistically significant.Conclusion: Younger age are goodprognostic factors, however, the advanced T and N stages at diagnosis are poorprognostic factors. Therefore, early diagnosis is important in terms oftreatment and survival.
Source
Acta Medica AlanyaVolume
1Issue
2URI
https://doi.org/10.30565/medalanya.314531https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/325366
https://hdl.handle.net/20.500.12868/1229