Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorUysal, Yavuz
dc.date.accessioned2021-02-19T21:29:34Z
dc.date.available2021-02-19T21:29:34Z
dc.date.issued2019
dc.identifier.issn1308-5298
dc.identifier.issn2148-4260
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.29228/Joh38845
dc.identifier.urihttps://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpZME1EZ3dNQT09
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12868/1113
dc.description.abstractTürk halk şiiri ürünleri içerisinde en yaygın türlerden birisi olan mani, hem söylenişindeki ahenk hem de üstlenmiş olduğu derin anlam yükü ile bütün insanların dikkatini çeken; ancak sadece belli yetenekleri olan kişiler tarafından söylenebilen bir türdür. Mani yakma, mani düzme gibi ifadelerle de adlandırılan bu gelenek, Anadolu coğrafyasının hemen her köşesinde farklı bir şekilde icra edilse de toplumsal değişimlere kayıtsız kalamamış ve söyleyicileriyle birlikte yavaş yavaş kaybolmaya başlayan bir tür haline dönüşmüştür. Toplum için önem arz eden kına gecesi, düğün, bayram, hıdırellez, Ramazan geceleri ve sünnet merasimleri gibi özel günlerin vazgeçilmez sözlü kültür ürünü maniler, kısa ve akılda kalıcı olup; üstlenmiş olduğu anlam yükü ile diğer sözlü anlatım türleri içerisinde kendisine yer bulmuş ve Türk kültürünün ayrılmaz bir parçası haline gelmiştir. Bu çalışmada, mani türü ve mani söyleme geleneği hakkında genel bilgiler verilip, Antalya’nın Gazipaşa ilçesinden derlenen 98 mani örneği kendi içerisinde tasnif edilerek, yöresel özelliklerin mani türü üzerindeki etkisi incelenmiştir.en_US
dc.description.abstractMani, as one of the most common poem styles in Turkish Folk Poetry, attracts people from every walk of life with its melodious chanting style as well as the profound meaning attributed; though it can be chanted only by people with certain talents. Although this tradition, which is sometimes referred as ‘singing mani’ or other times as ‘chanting mani’, has been practiced in different ways and styles all through Anatolia, it has unfortunately been affected by social changes and faces extinction along with its chanters. Manis have been part of the Turkish oral cultural practices in traditional occasions such as wedding ceremonies, henna nights, religious festivals, Hıdırellez (old Turkish celebrations for the coming of spring), Ramadan evenings or circumcision ceremonies. Being short and thus easy to remember, Manis has always held a special role within Turkish oral narrative culture. In this study, it is first aimed to present general background information on Mani poem and the tradition of chanting mani; and secondly to explore the impacts of regional features on Mani poem by compiling and categorizing 98 mani samples from Gazipaşa town in Antalya region.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleGazipaşa folklorunda manileren_US
dc.title.alternativeManis in the folklore of gazipaşaen_US
dc.typearticleen_US
dc.contributor.departmentALKÜen_US
dc.contributor.institutionauthorUysal, Yavuz
dc.identifier.doi10.29228/Joh38845
dc.identifier.volume12en_US
dc.identifier.issue43en_US
dc.identifier.startpage1978en_US
dc.identifier.endpage1996en_US
dc.relation.journalTarih Okulu Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanen_US


Bu öğenin dosyaları:

DosyalarBoyutBiçimGöster

Bu öğe ile ilişkili dosya yok.

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster