Adıyaman halk kültüründe dua ve beddualar (alkışlar-kargışlar)
Özet
Halk kültürü ürünleri, halkın aynası ve geleceğe aktarılan mirasıdır. Dua ve beddualar halk kültüründe kültür aktarımını sağlayan önemli sözlü anlatım türlerinden birisi olup insanların günlük hayat içerisinde farkında olarak ya da olmayarak en fazla kullandıkları kalıplaşmış sözlerdir. İnsanların hayatın akışı içerisinde karşılaştıkları olumlu davranışlar karşısında alkışta bulunmaları ya da dua etmeleri ne kadar doğal bir durum ise karşılaştıkları kötü hadiseler karşısında tepki olarak kargışta bulunmaları ya da beddua etmeleri de bir o kadar doğal bir durumdur. Türk toplumu içerisinde iyi davranışlar her zaman takdir edilir. Bu takdir halk kültüründe dualarla karşılık bulur. Ancak beddualar için bu durum tam tersi yönde algılanır ve beddua etmekten mümkün olduğunca uzak durulmaya çalışılır. Geçmişten günümüze, aktarılarak gelen alkış ve kargışlar kalıp sözlerdir. Bu yönüyle atasözü ve deyimlerle benzerlik gösterirler. Bu çalışmada, Adıyaman ili ve çevresinde halen canlı bir şekilde kullanılmakta olan dua ve beddua örnekleri incelenmiş ve diğer türler ile aralarındaki bağlar ortaya konulmuştur. Products of folk cultures are the mirror of the folk and are a heritage transferred to the future. Prayers and curses are significant verbal expressions which enable cultural transfer. They are also the most used stereotypical epithets used by people in their daily lives, either consciously or unconsciously. Just as people acclaim and pray for the positive situations they face, so it is natural that they imprecate when they are faced with negative situations. Positive attitudes are always admired and praised in Turkish society. This admiration is reflected by the prayers in folk culture. However, for curses, this situation is perceived quite differently. Therefore, curses are avoided whenever possible. Acclamations and imprecations, which are stereotypical epithets, have come from the past to present. In this aspect, they have many things in common with proverbs and idioms. In this paper, the types of prayers and curses used in daily life in Adıyaman city and its surrounding areas are studied along with their connections with other types
Kaynak
Türkiyat MecmuasıCilt
29Sayı
2Bağlantı
https://doi.org/10.26650/iuturkiyat.646927https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpNek5EQTFOUT09
https://hdl.handle.net/20.500.12868/1092