Farklı Tiplerdeki Kök Kanal Yıkama Solüsyonlarının İnsan Osteoblastik Hücre Canlılığı Üzerine Etkileri

Abstract

Amaç: Kök kanallarının yıkanması, kanal tedavisinin başarılı olabilmesi için uygulanan en önemli basamaklardan biridir. Uygulanan bu işlem sırasında kök dentini ve dişin periapikal dokuları yıkama solüsyonlarıyla sürekli temas halindedirler. Bu solüsyonların içindeki ajanların ideal olarak oral dokulara zarar vermeyerek pulpal dokuları uzaklaştırması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, 7 farklı yıkama solüsyonunun (Rocanal, BioPure MTAD, SmearClear, klorheksidin glukonat, EDTA, hidrojen peroksit, NaOCl) insan osteoblastik hücre dizisinin (SaOS-2) canlılıkları üzerine etkilerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler:Test edilen solüsyonlar kültür ortamı ile seyreltilerek 6 farklı konsantrasyonda (1:2, 1:4, 1:8, 1:16 ve 1:32) hazırlandı. SaOS-2 hücreleri yıkama solüsyonlarının tüm konsantrasyonlarına sırasıyla maruz bırakıldı (n = 12). Kontrol grubu olarak test materyali içermeyen hücre kültür ortamı kullanıldı. Hücre canlılığı MTT sitotoksisite testi ile değerlendirildi. Kontrol grubunun hücre canlılığı %100’e eşitlendi, veriler istatistiksel olarak One-way ANOVA ve post-hoc Tukey’s HSD testleri ile değerlendirildi. Bulgular: Test edilen yıkama solüsyonlarının tüm konsantrasyolarda kontrol grubu ile karşılaştırıldığında SaOS-2 hücreleri üzerine sitotoksik etkileri olduğu gözlenmiştir (P <0.05). Materyallerin hücre canlılık değerleri arasında yüzdesel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmüştür (P <0.05). SmearClear ve klorheksidin glukonat grupları arasında istatistiksel olarak bir fark gözlenmemiştir. Ancak, bu gruplar ile diğer gruplar (Rocanal, BioPure MTAD, hidrojen peroksit, EDTA ve NaOCl) arasındaki fark önemli bulunmuştur. BioPure MTAD, hidrojen peroksit, EDTA gruplarında farklı konsantrasyonlarda grup içi farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre test edilen yıkama solüsyonlarının hepsi seçilen hücre kültürü üzerinde sitotoksik etki göstermiştir.