Turist rehberlerinin demografik ve mesleki değişkenler bakımından iş ve yaşam doyumlarının incelenmesi

Abstract

İş ve yaşam doyumu arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı ve bu ilişkinin demografik değişkenler açısından farklılaşmasını belirlemeyi amaçlayan bu araştırma, Turist Rehberleri Birliği'ne bağlı rehberlik meslek odalarına kayıtlı ve eylemli olarak çalışan 7864 profesyonel turist rehberleri üzerinden yürütülmüştür. Araştırmada iş ve yaşam doyumu ölçeği kullanılarak 408 rehberden veri toplanmıştır. Toplanan verilerle SPSS-23 istatistik programı aracılığı ile Shapiro-Wilk normallik testi, Kruskal-Wallis testi, Mann-Whitney U testi, Korelasyon ve Regresyon analizleri yapılmıştır. Yapılan araştırmada elde edilen verilere göre; katılımcıların yaşam doyum ve iş doyum düzeyleri arasında anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. İş doyum düzeyi arttıkça yaşam doyum düzeyi de artmakta ve yaşam doyum düzeyi arttıkça iş doyum düzeyi artmaktadır. İş doyumu alt boyutlarından yönetim, kariyer, ücret ve işin yapısı boyutları ile yaşam doyumu arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu bulunmuş fakat iş arkadaşları boyutu ile yaşam doyumu arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Demografik ve mesleki değişkenlere göre ise; eğitim durumu, mesleki tecrübe, rehberlik dili, çalışılan milliyet, çalışma şekli, ek gelir durumu, tur tipleri ve asıl iş durumu değişkenlerinde iş ve yaşam doyumu düzeylerinin anlamlı olarak farklılaştığı bulunmuştur.

This research, which aims to reveal the relationship between job and life satisfaction and to determine the differentiation of this relationship in terms of demographic variables, was carried out through 7864 professional tourist guides who were registered and acted in the guidance professional chambers of the Tourist Guides Association. Data were collected from 408 tourist guides using the job and life satisfaction scale. Shapiro-Wilk normality test, Kruskal-Wallis test, Mann-Whitney U test, Correlation and Regression analyzes were performed with SPSS-23 statistical program. According to the data obtained in the research; It was found that there was a significant and positive relationship between life satisfaction and job satisfaction levels of the participants. As job satisfaction level increases, life satisfaction level also increases and job satisfaction level increases as life satisfaction level increases. A significant and positive relationship was found between job satisfaction sub-dimensions of management, career, wage and structure of work and life satisfaction but no significant relationship was found between the size of the colleagues and life satisfaction. According to the demographic and professional variables; It was found that job and life satisfaction levels differed significantly in terms of educational status, professional experience, language of instruction, nationality, mode of study, additional income status, types of tours and actual job status.